Jeśli każdy ma prawo do godnego życia, to każdy winien mieć prawo do godnej śmierci.<br>Pytanie dotyczące granic człowieczeństwa (dla przykładu: jest-li człowiekiem niemowlę urodzone bez części mózgu czy nie jest?) pozostaną nierozstrzygalne i dramatycznie dotkliwe, póki istnieje społeczność ludzka, wszakże waga tych pytań nijak ma się do szans przeżycia &lt;foreign lang="lat"&gt;anacefala&lt;/&gt; lub cierpień dziecka z rozszczepem kręgosłupa.<br>Toteż rzecz winna być sprowadzana każdorazowo do poziomu decyzji konkretnej, a zatem w pierwszym rzędzie opartej na najlepszej wiedzy: medycyna, kierując się regułą nieszkodzenia, nie może zarazem uparcie obstawać przy zasadzie bezwzględnej ochrony życia, gdyż uprawiałaby wówczas szkodnictwo, polegające na mnożeniu osób skazanych