światło, która w mikroskopie świetlnym przypomina rąbek prążkowany. Badania przeprowadzone za pomocą mikroskopu elektronowego wykazały, że warstwę tę tworzą liczne tonofilamenty zazębiające się wzajemnie. Przewód wyprowadzający otwiera się do pochewki korzenia włosa albo przebiega wężykowato przez skórę właściwą i dochodzi do naskórka. W naskórku przewód wyprowadzający biegnie w obrębie listewek, przy czym traci własną ścianę, którą tworzą komórki naskórka. Komórki te mianowicie ograniczają kanał o krętym przebiegu w kształcie korkociągu, którym wydzielina, tj. pot, wydostaje się na powierzchnię naskórka. Według niektórych autorów kanał ten ma ścianę utworzoną z płaskich komórek. W komórkach budujących ścianę przewodów wyprowadzających stwierdzono obecność glikogenu oraz wysoką aktywność