nas samych bywa okrutna. Ale tylko ona się liczy.<br><br> Ernsta Jüngera [29] łączy z Carlem Schmittem dążenie do intensywności - myślenia i przeżywania. Nie ma tu znaczenia, że jeden był pisarzem operującym obrazami i publicystą pisującym płomienne artykuły w narodowo-rewolucyjnych pisemkach a drugi profesorem publikującym rozprawy w naukowych rocznikach. Obaj przynależą do Konserwatywnej Rewolucji, choć każdy na inny sposób. Jünger - heroiczny wojownik wielkiej wojny, zwolennik "żołnierskiego nacjonalizmu", metapolityczny aktywista stylizujący się na rewolucyjnego &lt;foreign&gt;desperado&lt;/&gt;, pruski anarchista "nienawidzący demokracji jak zarazy", prorok nowej ery Robotnika, należy do najbardziej fascynujących postaci Konserwatywnej Rewolucji. Kluczowym utworem tamtego okresu jest "Awanturnicze serce" (1929), o którym