się nie zmieniło, nie dotarły tam ponure wieści o ojcu. Były jakby częścią większego snu, do którego docierają ze świata nieznaczące epizody po to, by go uprawomocnić. Tak jak szarpane wichrem okno w kuchni jest pretekstem do snu o złodziejach, jak łóżko uginające się pod ciężarem matki, która na nim przysiada, aby położyć troskliwą dłoń na głowie, staje się podstawą snu o głodnej strzydze. Chciałem wierzyć, że śnię, że coś niezwiązanego na jawie z chorobą ojca staje się pretekstem do koszmarnego snu, z którego kiedyś się przecież przebudzę. Dlatego najgorsze okazywały się przebudzenia.<br>Czyż ojciec nie mógł czy też nie miał