jego wielkim a swoistym talencie. Hasał na łamach Kultury nadużywając gęsto wielkodusznej tolerancji. Ale teraz nie podobna napisać nawet małej wzmianki o tym pisarzu, bez przewertowania starych roczników pisma. Tak jak nie sposób napisać najgłupszego nawet artykuliku o Gombrowiczu lub Miłoszu bez zajrzenia do Kultury. Szperanie w tych tomikach wypełni przyszłym naukowcom, krytykom i kronikarzom wiele godzin.<br>A gdyby tak zapytać co właściwie łączy wszystkich tych ludzi, czytelników i autorów różniących się nieraz krańcowo od siebie i należących do kilku już pokoleń? Co scementowało wspólnotę? Przypuszczam, że cementem jest wizja niepodległości Polski, ta właśnie której symbolem są szklane domy Żeromskiego, bo