emigranci. Teraz, kiedy chwila pożegnania pozostała daleko za nimi, oplotkowują łamanym polskim ojczyznę. Szeleszczą nylonowymi halkami, wyciągają z kieszeni nie mnących się marynarek elegancko opakowane papierosy.<br>Nie, nie podobało im się.<br>Przenoszę mój leżak w bardziej odludne miejsce i układam się do snu. Niepotrzebni mi są ludzie. Nie chcę, żeby przywierały do mnie ich lepkie spojrzenia. Chcę być leniwa, chcę być ogromnie leniwa i chcę spać.<br>Sierpień Mam sąsiadkę, załadowali ją podczas mojej nieobecności.<br>Leży na łóżku w środkowym rzędzie i najwyraźniej nie może się poruszyć. Kiedy weszłam, usiłowała mi coś wyjaśnić po angielsku, ale oczywiście nie zrozumiałam. Uśmiechnęłam się do