również logarytmiczne równanie Webera-Fechnera, któremu w przypadku wrażeń węchowych można nadać postać:<br>&lt;gap&gt;<br>Różnice między wynikami zastosowania prawa Webera-Fechnera i prawa Stevensa są zwykle niewielkie. Ilustruje to hipotetyczny przykład przedstawiony na rysunku 3.5.<br>&lt;gap&gt;<br>Poszukiwania argumentów pozwalających wskazać prawo lepiej spełniane z dwóch wymienionych polegały na porównywaniu współczynników korelacji rW-F (I względem log S) i rS (log I względem log S). Na rysunku 3.6przedstawiono przykład dotyczący intensywności zapachu powietrza zanieczyszczonego kwasem octowym . Intensywność zapachu oceniano zespołowo, stosując skalę: 0 - brak zapachu, 1 - bardzo słaby, 2 - słaby,3 - wyraźny, 4 - mocny, 5 - bardzo mocny (patrz p. 7.8). Stwierdzono