rzeczy (albo stany te są takie, iż nie ma sensu mówić o częstości ich zachodzenia), to należy postępować tak, jak gdyby były one jednakowo prawdopodobne. Dyrektywę powyższą nazywano zasadą racji niedostatecznej (principle of insufficient reason) i uważano ją za oczywistą.<br> Współczesne próby uzasadniania kryterium Laplace'a odwołują się raczej do postulatów racjonalności, nieufnie traktując tezę o "oczywistości" zasady racji niedostatecznej. Szczególnie ważną rolę odegrało tu udowodnione przez Chernoffa twierdzenie (zob. niżej), głoszące, iż kryterium Laplace'a jest jedynym kryterium spełniającym pewien zespół postulatów racjonalności.<br> Zauważmy w tym miejscu, iż wskaźnik Laplace'a (średnia użyteczność) jest ściśle rosnącą funkcją użyteczności osiągalnych za pomocą danego działania