podręczniki dobrego umierania pisane przez kompetentnych duchownych dla tych konfranterów, którym przypadł obowiązek udzielenia ostatniej posługi, w tym także skazańcom przed i w czasie kaźni. Zawierały one modły, które mieli powtarzać za kapłanem podczas poszczególnych jej etapów. Oto przykład z dziełka Expedito in vicum aeternitatis (1721): <q anachr="1721">"O Panie Jezu Chryste, racz być przy mnie przez one boleści i przebicie Twojej świętej prawej nogi, abym ja też mógł wytrzymać cierpliwie połamanie mojej prawej nogi</> (...)<q anachr="1721">i przewiercenie Twojej świętej lewej nogi, abym ja też pogruchotanie mojej lewej nogi mógł wytrzymać cierpliwie</> (...)<q anachr="1721">abym połamanie mojej złej ręki cierpliwie znieść mógł i wytrzymać"</>. Inny: <q anachr="1721">"ta