przeważnie azymut) i odległość; wtedy radar śledzący musi swą wiązką przeprowadzić poszukiwanie obiektu na wyznaczonym azymucie w pełnym zakresie kątów &lt;page nr=30&gt;<br>elewacji (3.3a). Taki sposób naprowadzania radaru śledzącego na cel jest często stosowany, ale ma poważną wadę: jeżeli cel zmienia swoje położenie azymutalne względem radaru, nie zawsze zostanie wykryty przez radar śledzący w czasie jednego przeszukania i należy ten proces powtórzyć na sąsiednich azymutach, co zajmuje cenny czas. Dlatego bardzo pomocne jest przekazanie do radaru śledzącego dwóch współrzędnych kątowych - wtedy może on szybciej i efektywniej poszukiwać celu w niewielkim obszarze przestrzeni (rys. 3.3b). Po wykryciu wskazanego celu radar śledzący "przechwytuje