swojej nakazowej tendencyjności. Ale przecież już Karol Szajnocha przestrzegał w połowie XIX wieku w artykule &lt;name type="tit"&gt;O typie narodowym w powieściach najnowszych&lt;/&gt;: &lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=75&gt; Głośny historyk wywodził owych "konfederackich junaków" z tradycji pamiętników pana Paska i rycerskich opowieści, a także zapewne z doświadczeń powstań dziewiętnastowiecznych. Po latach Karol Irzykowski nazwie podobny nurt "kultem rębajłów" - i pojawi się on zarówno w okresie międzywojennym (wersja legionowa), jak powojennym (w kraju - kult żołnierza towarzyszącego armii radzieckiej w drodze do Berlina, a na emigracji - pamięć o wiarusach spod Toburku, Monte Cassino, Arnhem...). Człowiek pracy zyska z kolei rysy heroiczne i zarazem głęboko zafałszowane, co pokazał w Człowieku z