zrogowaciały, co występuje szczególnie wyraźnie u przeżuwaczy. Komórki warstwy środkowej i powierzchownej nabłonka zawierają glikogen. Prawie we wszystkich częściach jamy ustnej w obrębie nabłonka występują limfocyty, które wydostają się na powierzchnię błony śluzowej i wraz ze złuszczającymi się komórkami warstwy powierzchownej nabłonka wchodzą w skład śliny. Nabłonek wykazuje dużą zdolność regeneracji dzięki podziałowi mitotycznemu komórek warstwy podstawowej graniczącej z blaszką właściwą błony śluzowej. Blaszka właściwa błony śluzowej, zbudowana z tkanki łącznej luźnej z włóknami kolagenowymi i sprężystymi, wciska się do nabłonka pod postacią brodawek obficie unaczynionych i unerwionych. Naczynia krwionośne przeświecają przez nabłonek, nadając błonie śluzowej różowe zabarwienie. W blaszce tej