się, że aresztowanie i skatowanie ze śmiertelnym skutkiem Misiora nie miało bezpośredniego związku z tymi aresztowaniami, lecz stanowiło przypadek indywidualny. Otóż Słodkowie zażądali od niego zrzeczenia się i przepisania koncesji na ich rzecz, a gdy odmówił, zwrócili się w tej sprawie do znajomych gestapowców, którzy w tym czasie często i regularnie przesiadywali w ich lokalu, prawie urzędowali tam i załatwiali wiele ciemnych spraw. Gdzieś przy końcu 1940r, Słodek przekonany o zwycięstwie Niemców, został informatorem i współpracownikiem Gestapo, prawdopodobnie także i jego żona, o której mówiono, że utrzymywała też inne stosunki. Kariera za każda cenę. Wprawdzie dotyczyło to tylko paru gestapowców niższego