reklamy (po raz pierwszy zwracano się do nas per pan i nikomu nic nie groziło, kiedy odmówił udziału w pochodzie pierwszomajowym) w centrum kształcenia ustawicznego był jedną wielką porażką, jedną wielką katastrofą. Na początku wiązałem pewną nadzieję z nową szkołą z racji moich uzdolnień plastycznych, jednak prócz talentu na wydziale reklamy ważna była tak zwana siła przebicia. Przez pierwszych kilka tygodni grono pedagogiczne testowało słuchaczy pod kątem siły przebicia, pewności siebie, i od razu stawiało między nami mur. <br>Po jednej stronie ci już zauważeni i już hołubieni, po drugiej utalentowani, ale pozbawieni wspomnianej siły przebicia. Ja nie byłem nawet klasyfikowany, sam