forma przedromantyczna, teren kształtowania się słownictwa emocjonalnego i ekspresji uczuć.<br> Listy Wirtemberskiej do matki, pisane stale w okresach rozłąki, odwołują się przede wszystkim do modelu konwersacji, upowszechnionej w sztuce epistolarnej markizy de Sévigné. List-rozmowa, nie krępowana rygorami kompozycyjnymi, wielowątkowa, przeplatana rodzajowymi scenkami obyczajowymi, poświęcany jest różnym tematom. Częste są relacje z pobytów za granicą, w stolicy, w innych rezydencjach, informacje o rodzeństwie, poetach, o sobie, najistotniejszych wydarzeniach politycznych itd. List staje się terenem kształcenia pióra, różnicowania form narracyjnych, wzbogacania słownika, tak jak publicystyka oświeceniowa.<br> Po roku 1818 w biografii Wirtemberskiej odnaleźć można cechy przełomu religijnego, o którym napomykała Malwina &#150