za dolarami, bo najpierw strzelali gdzieś na mieście i nawet rzucali granaty, a później Niemcy łapali po ulicach i po kawiarniach, a byli tak rozjuszeni, że nie dowierzając zaświadczeniu przesiedziałem dwie godziny w stróżówce jakiegoś domu na Nowym Świecie. Po południu uspokoiło się trochę; przekazałem pieniądze Jelonkowi i pobiegłem na róg Kruczej i Wilczej, gdzie umówiłem się z Basią. Przyszła bardzo punktualnie o wpół do piątej. Śliczna jej buzia nabrała rumieńców od zimowego wiatru, a ręka trzymająca teczkę zgrabiała z zimna, bo nie miała ciepłych rękawiczek, a ode mnie, który by jej oddał ostatnią koszulę, nie chciała nic przyjąć.<br>- Bałem się