misji przez daną zmianę. Na zdrowotność żołnierzy duży wpływ wywierało zabezpieczenie medyczne. Tam, gdzie było najsłabsze, np. w Kambodży, zachorowalność była największa. Niewłaściwe działanie służb medycznych pod względem specjalistycznym czy brak sprzętu, stwarzały poważne zagrożenia dla wykonania zadań mandatowych i ujemnie wpływały na morale żołnierzy. <br>Oddzielnym, ale istotnym problemem była rozłąka z krajem i bliskimi, odczuwana zwłaszcza pod koniec służby. Wieloletnie doświadczenia podpowiadają, że najskuteczniejszym sposobem rozładowania związanych z tym napięć było wypełnianie czasu służbowego i umiejętne organizowanie czasu wolnego. Nie wolno było pozostawić żołnierza samego sobie, gdyż w przypadku słabej odporności psychofizycznej odmawiał on np. wejścia na pole minowe i