są możliwości i wielkości przewodzenia ciepła w górę lodowca. Gdy wyższe warstwy lodu są zimniejsze, ciepło jest przenoszone ku powierzchni, natomiast gdy gradient termiczny ma kierunek w dół, energia jest zużywana na topnienie. L. Lliboutry (1964) wyróżnił trzy możliwe układy gradientu termicznego w dnie lodowca, natomiast I.A. Zotikow (1982) rozpatrywał sześć sytuacji układu termiki w podłożu lodowca z uwzględnieniem warstwy moreny dennej.<br> Problemy kształtowania się struktury termicznej lodowców w nawiązaniu do bilansu energetycznego górnej i dolnej powierzchni lodowca są przedmiotem rozważań następnego rozdziału (5.3). <br><br>&lt;tit&gt;5.3. TERMIKA LODOWCÓW&lt;/&gt;<br><br> Stan termiczny lodowca jest rezultatem współdziałania kilku procesów. Zasadnicze znaczenie ma