filtratorów, polegającą na tym, że łatwo mogły się wydobyć spod przysypującego osadu. Stopniowo zakres zasiedlanych przez nie środowisk zwiększał się aż do zupełnego niemal wyparcia dawnych grup filtratorów osiadłych.<br>Liliowce mezozoiczne W przeciwieństwie do nieruchawych paleozoicznych szkarłupni łodygowych, których elementy szkieletowe były ściśle zestawione, mezozoiczne i dzisiejsze liliowce Articulata cechuje ruchliwość ramion i łodygi dzięki stawowym połączeniom członów ramion i łodygi. Zaczęło się już w karbonie od stawowego osadzenia poruszanych mięśniami wąsów (cirri) na większych członach łodygi. U późnopermskiego Nowracrinus mięśniowe były również stawy (synarthria) u rozgałęzienia ramion.<br>Wczesnotriasowy Holocrinus miał już większość mięśniowych połączeń stawowych w ramionach. Oderwanie od podłoża