myślał już tylko o nim? Nic się nie działo.<br> Pierwszego stycznia nowego, 1945 roku pochowano weselników. Manię i jej męża złożono we wspólnej trumnie. Wykonał ją z niemałym trudem niedawny rywal Konopczyka, stelmach z sąsiednich Błot. Sporo trudu przysporzyło kopanie grobów. Tęgi mróz skuł ziemię. Trzeba było ją łupać i rwać łomami. Nie dało się chować w osobnych mogiłach. Proboszcz zdecydował, że otrzyma ją tylko młoda para, reszta spocznie w jednym dole. Po wojnie urządzi się drugi, uroczysty pogrzeb, z muzyką, wojskiem i sztandarami. Z powiatu nakazano, aby zmarłych pochować jedynie przy pomocy grabarzy. Żadnych zbiegowisk. Pozwolono ustawić na grobach krzyże