tym ludziom? Czekają przecie na słowo otuchy.<br>Pocałował dziewczynkę w opaloną buzię i powiedział uspokajająco:<br>- Nie bój się maleńka, nie damy Rzymianom twojej córki.<br>Dziewczynka roześmiała się, objęła rączką szyję Spartakusa i zawołała z radością:<br>- A widzisz, mamo!<br>Słowa Spartakusa usłyszeli bliżej stojący i powtórzyli dalej. Tłum zakołysał się i ryknął:<br>- Cześć Spartakusowi! Niech żyje nasz obrońca!<br>Poczekał chwilę, aż się uspokoją, postawił małą na ziemi i znów uniósł w górę prawicę. Uciszyło się od razu.<br>- Drodzy moi, wysłuchajcie mnie. Nie mogę tu pozostać. Olbrzymia armia złożona z ośmiu legionów pod wodzą Krassusa idzie przeciwko nam. Thurii jest nieobronne. Jeśli Rzymianie