pracując dla krakowskiego zbieracza Ferdynanda Solowskiego, krył się z tym przed otoczeniem.<br>&lt;page nr=64&gt;<br> Takich zbieraczy nie było zresztą przed wojna wielu, a w czasie okupacji inne sprawy zaprzątały uwagę ludzi. <br>Po wojnie w zniszczonej Warszawie można było za grosze kupić wygrzebane z gruzów przedmioty, komu więc przychodziło do głowy zbieranie ludowych rzeźb. W całym kraju kolekcjonowało sztukę ludowa i handlowało nią dosłownie kilka osób. Ale władza uznała, że sztuka ludowa, a zwłaszcza rzeźba, może odegrać rolę w propagowaniu nowego ustroju. Pierwsze duże wystawy, zorganizowane przez Samopomoc Chłopska w latach pięćdziesiątych, miały pokazać radosne życie na wsi. Aby to życie zobrazować, posłużono się