prawomocna. Co więcej opozycja parlamentarna, a zwłaszcza pozaparlamentarna (część związków zawodowych), dążyła do zakwestionowania budżetu, a ściślej, niektórych decyzji, np. dotyczących podwyżek cen na towary, których ceny są kontrolowane przez państwo. Zewnętrznym tego wyrazem była fala strajków, która przetoczyła się przez kraj w marcu 1994 r. Kryzys budżetu państwa bezpośrednio rzutował na doktrynę ekonomiczną i społeczną rządu w tym sensie, że wiele grup nacisku dążyło nie tylko do przywrócenia interwencjonizmu państwowego na szeroką skalę, lecz także do sprowadzenia budżetu państwa do roli, jaką spełniał w dawnym systemie ekonomicznym. <br>Realizacja budżetu państwa w 1994 r. przebiegała dość pomyślnie, o czym świadczyło zarówno