były wrogie wobec armii. Ale niezależnie od tego, co mogłem powiedzieć - jemu, który szukał moralnego poparcia? Przecie z Francji śledziłem klęskę Francuzów w Wietnamie, dlaczego amerykańskim generałom zdawało się, że oni wygrają? Jak wytłumaczyć Atili, że Wietnamczycy robią wojnę ojczyźnianą przeciwko obcym, i że takiej obcy nie mogą wygrać? Miałem sączyć w niego pesymizm? Osłabiać go, kiedy już podjął decyzję? Czułem się obrzydliwie. Jedyne, co mogłem zrobić, to bąkać, że opinia amerykańska nie jest jednolita i że sprawa walki dwóch bloków nie jest tak prosta, jak mu się wydaje. Biedny, dzielny, prostolinijny Atila! W tej wojnie jednak nie zginął. Służył w