się raczej we własnych gronach. Maryla i jej przyjaciółka Kasia - pszennoburaczana blondynka o olśniewająco zgrabnych nogach, której ojciec, czego nie kryła, był przed laty większą szychą w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego - robiły co mogły, ale opory były za duże. Pomógł dopiero czas i alkohol.<br>Ocknąłem się w pewnym momencie w kuchni sam na sam z Januszem, którego znałem mało osobiście, ale bardzo dużo o nim słyszałem. Staliśmy zdecydowanie po dwóch stronach barykady. Kiwał się nad zlewem ze szklanką harcerzyka. Jak zafascynowany wpatrywałem się w ten pseudokoktail soku pomarańczowego z wódką czekając, kiedy wreszcie Janusz wyleje go na swój słynny czarny sweter. Popatrzył na mnie