światło. Wspinali się prawie po omacku. Na ścianie widniały dobyte płomykiem zapałki tłuste smugi brudu. Setki tysięcy zwiedzających opierały się dłonią, wodziły spoconymi palcami, polerując tynk. Z wnętrza biła piżmowa woń nietoperzy i moczu oddawanego ukradkiem przez pątników. Z wysokich kondygnacji dobiegały ich piskliwe głosy dziewcząt, pomnożone echem.<br>- Wejdziemy na samą górę? - zapytał. - Osiemset sześćdziesiąt dwa stopnie...<br>- Nie darowałabym sobie, jakbyśmy się nie wdrapali - przyspieszyła kroku. - Muszę być na szczycie.<br>Minął ich szereg dziewcząt w luźnych pantalonach, barwnych tunikach i lekkich szalach, których końce zwisały na plecach. Długo słychać było piski, śmiech i klapanie sandałów.<br>Przystawali coraz częściej zasapani. Margit przyciskała