kolędę O, Tannenbaum. - Mam zatem sporo czasu. Wszyscy moi ludzie mają czas do Wigilii. Mogę się więc upić na wesoło, bo dlaczego miałbym się upić na smutno?"<br><br>Wrocław, sobota 21 grudnia, <br>godzina wpół do piątej po południu<br>Mock z trudem wspiął się na czwarte piętro kamienicy przy Nicolaistrasse i - głośno sapiąc - zastukał mocno do jednych z czterech par drzwi. Otworzyła mu Irmgard, po czym odwróciła się i usiadła jak automat na taborecie. Zaszczękały fajerki. Mock zajrzał w wylęknione oczy swojej bratowej, minął ją i wszedł do pokoju. Majster kolejowy Franz Mock siedział przy stole w koszuli bez kołnierzyka. Mocna, czarna herbata