wiecznej mszy gregoriańskiej francuskiego <br>kompozytora Henri du Monta (1610-1684) cieszącej się popularnością, a zapewne <br>także wyczuciem stylu, skoro umieszczono ją w Liber Usualis (In Solemnitatibus, <br>ad libitum, s. 1-5; zamieszczono tam ponadto dwie inne msze tego kompozytora). <br>Nowowiejski wykorzystuje ten późny utwór chorałowy w sposób zróżnicowany, daleki <br>od schematyzmu, w każdej części mszy odmiennie (w przykładach nutowych zaznaczono <br>ten materiał klamrą). W Kyrie posługuje się frazami inicjalnymi, rytmizując <br>je w celu uzyskania linii melodycznej pełnej ekspresji, stosując zdwojenia oktawowe <br>par głosów (AB, ST, s.1 prz. 2), bądź imitację ścisłą w strukturach polifonicznych <br>(s. 5, prz. 3). W Gloria