w mig ogołocił jedyny półmisek, do którego mógł dosięgnąć. Pachnący octem jegomość podsunął mu następny. &lt;orig&gt;Wiedźmin&lt;/&gt; z wdzięczności wysłuchał w skupieniu długiej tyrady jegomościa, tyczącej się dzisiejszych czasów i dzisiejszej młodzieży. Jegomość z uporem określał swobodę obyczajową jako "rozwolnienie", Geralt miał więc niejakie trudności z zachowaniem powagi.<br>Essi stała pod ścianą, pod pękami jemioły, sama, strojąc lutnię. &lt;orig&gt;Wiedźmin&lt;/&gt; widział, jak zbliża się do niej młodzieniec w brokatowym, wciętym kaftanie, jak mówi coś do poetki, uśmiechając się blado. Essi spojrzała na młodzieńca, lekko krzywiąc ładne usta, powiedziała szybko kilka słów. Młodzieniec skurczył się i odszedł spiesznie, a jego uszy, czerwone jak rubiny