zakładającej istnienie powszechnych związków między typami bodźców a reakcją na nie;<br>4) podejście "psychologiczne" poszukujące związków między osobowością podmiotu a typem reakcji na bodźce środowiskowe, przy uwzględnianiu zróżnicowania demograficznego, społecznego i kulturowego;<br>5) podejście "fenomenologiczne" badające relacje człowieka i krajobrazu za pomocą wywiadów, kwestionariuszy, analizy dzieł literackich itp.;<br>6) podejście "semiotyczne" polegające na badaniu asocjacji symboli z określonymi typami środowiska, a więc na ocenianiu krajobrazu przez wartości dziedzictwa kulturowego, oraz z "indoktrynacji semiotycznej" środków masowego przekazu;<br>7) podejście od strony "wyobrażeń społecznych", czyli utrwalonych w życiu społecznym poglądów grupowych lub narodowych, które z góry niejako narzucają modele oceny i wartościowania przyrody