można jej ani odwrócić, ani oswoić.<br>Zwalniające tempo pełni jednak w tym wypadku tylko pomocniczą funkcję, współdziałając z innym, dominującym tu zabiegiem (uwypukleniem braku czasu przeszłego w filmie), dla którego stanowi wyraźny kontrapunkt pozwalający mu wybrzmieć z większą siłą.<br>Z podobną w pewnym sensie sytuacją mamy do czynienia w Szklanym sercu Herzoga. Tu także chodzi o powolne tempo zbliżania się do wydarzeń, które nieuchronnie mają nastąpić. Nie ma w tym filmie, co prawda, odwlekania zapowiedzianych zdarzeń poprzez chwyty narracyjne, jest natomiast bardzo powolne, ospałe, ale uparte zbliżanie się do nich. To, co ma się zdarzyć, jest zapowiedziane jako fakt, nie z