Typ tekstu: Książka
Autor: Tempczyk Michał
Tytuł: Teoria chaosu a filozofia
Rok: 1998
Autor: Tempczyk Michał
Tytuł: Teoria chaosu a filozofia
Rok: 1998
van der Pohl.
Ostatnim przykładem stosunkowo prostego układu funkcjonującego w skomplikowany sposób, jest reakcja Biełousowa-Żabotyńskiego, odkryta przez Biełousowa w 1958 roku, a udoskonalona przez Żabotyńskiego pięć lat później. (37; 36). Jest to układ chemiczny, w którym zachodzi jednocześnie 18 prostych reakcji, a najważniejszymi związkami wejściowymi są kwas cytrynowy, kwas siarkowy, bromianek potasu i sole ceru. Substancje te są nieustannie dostarczane do układu, mieszane ze sobą, a w wyniku reakcji pojawiają się oscylujące fale o kolorze czerwonym i niebieskim, wynikające ze zmiennej koncentracji trój- i czterowartościowych jonów ceru. Powstają w ten sposób kolorowe, dynamiczne struktury, które chętnie reprodukuje się w książkach
Ostatnim przykładem stosunkowo prostego układu funkcjonującego w skomplikowany sposób, jest reakcja Biełousowa-Żabotyńskiego, odkryta przez Biełousowa w 1958 roku, a udoskonalona przez Żabotyńskiego pięć lat później. (37; 36). Jest to układ chemiczny, w którym zachodzi jednocześnie 18 prostych reakcji, a najważniejszymi związkami wejściowymi są kwas cytrynowy, kwas siarkowy, bromianek potasu i sole ceru. Substancje te są nieustannie dostarczane do układu, mieszane ze sobą, a w wyniku reakcji pojawiają się oscylujące fale o kolorze czerwonym i niebieskim, wynikające ze zmiennej koncentracji trój- i czterowartościowych jonów ceru. Powstają w ten sposób kolorowe, dynamiczne struktury, które chętnie reprodukuje się w książkach
van der Pohl</>. <br>Ostatnim przykładem stosunkowo prostego układu funkcjonującego w skomplikowany sposób, jest <name type="tit">reakcja Biełousowa-Żabotyńskiego</>, odkryta przez <name type="person">Biełousowa</> w 1958 roku, a udoskonalona przez Żabotyńskiego pięć lat później. (37; 36). Jest to układ chemiczny, w którym zachodzi jednocześnie 18 prostych reakcji, a najważniejszymi związkami wejściowymi są kwas cytrynowy, kwas siarkowy, bromianek potasu i sole ceru. Substancje te są nieustannie dostarczane do układu, mieszane ze sobą, a w wyniku reakcji pojawiają się oscylujące fale o kolorze czerwonym i niebieskim, wynikające ze zmiennej koncentracji trój- i czterowartościowych jonów ceru. Powstają w ten sposób kolorowe, dynamiczne struktury, które chętnie reprodukuje się w książkach
