miał więc żadnych obowiązków, nawet nie musiał wyprowadzać psa na spacer. Mimo tego nie umiał spać dłużej - wewnętrzny budzik, po latach praktyki, budził go codziennie o szóstej. Wstawał więc od razu, starał się jak najdłużej być w łazience - kąpiel, golenie, mycie głowy - na starość włosy nadal miał dość gęste, choć siwe i sztywne jak szczotka ryżowa, nie dały się ułożyć nigdy rano na sucho. Ale ileż można siedzieć w łazience? Ubierał się potem starannie, po schroniskowej abnegacji starał się teraz nadrobić luki w elegancji. A więc codziennie czysta koszula, krawat, marynarka, albo choćby blezer. Wypijał szklankę herbaty i wychodził do pobliskiego