arywistów ze środkowego Zachodu, rodziny Lambertów ze St. Jude. Ojciec emeryt żyje w postępującej demencji i traci dorobek swego życia, w którym nie znał niczego poza pracą. Matka rozpaczliwie porządkująca kipiący chaos rzeczy, stara się po raz ostatni zebrać całą rodzinę na święta. Trójka dzieci to rozbitkowie. Każde jakoś chciało skorygować biografię ojca, żyć mile i przyjemnie. Ale korekta nie jest możliwa. Powieść jest dowcipnym portretem psychologicznym upadku tej warstwy, która była w Stanach solą ziemi, warstwy średniej z zamożnych dzielnic, której wiara w sukces i etyka pogoni za szczęściem niebezpiecznie się skołtuniła.<br>Franzen i Eugenides opowiadają, ni mniej, ni więcej