ścieżka i gęsta puszcza, której końca nie dało się zobaczyć z wysokich na piętnaście metrów wież umiejscowionych w najlepszych punktach obserwacyjnych. Wartownia, w ogóle jakakolwiek cywilizacja, znajdowała się w odległości trzech kilometrów od tych daleko odsuniętych od jednostki posterunków. Stojąc nocą w lesie miedzy dwoma ścianami drzew i patrząc na skrawek nieba nad głową, miało się nieodparte wrażenie, że cokolwiek by się nie wydarzyło, jest się zdanym tylko i wyłącznie na siebie. Niejednokrotnie dochodzące z puszczy dźwięki, odgłosy stąpania zwierząt, powodowały, że lęk i ostrożność nakazywała patrolować z odbezpieczoną, gotową do strzału bronią. Pewne poczucie bezpieczeństwa dawały telefony znajdujące się na