bez kawałów, wstań w tej chwili! Strapiony pan Rymsza puścił czuprynę Polka i w tym momencie spostrzegł, że ma na palcach ślady sczerniałej krwi. Rzucił więc książkę na ziemię i przypadł do leżącego. Obrócił go na wznak, zajrzał mu w oczy. Polek uniósł powieki, błysnął szklistymi niewidzącymi źrenicami i znowu skrył je ruchem bardzo powolnym źle domykającego się wieka.<br>- Chory jesteś? Co się stało? Powiedz. Polek spróbował przełknąć ślinę, lecz nie odpowiedział. Leciał gdzieś do tyłu z rąk nauczyciela. Był dziwnie ciężki. Pan Rymsza rozejrzał się dokoła. Cichy las w skośnych cieniach, kozy wspinają się na gałęzie, gdzieś dzięcioł kuje w