zachowuje się tak, jakby wcale nie było wybuchu. Na początku przejmowałam się tym, denerwowałam. Nie pozostawało nic innego jak przyzwyczaić się do tego obyczaju, bo natury się nie zmieni. Teraz wiem, że po tym krótkim wyładowaniu, za pięć minut rozmawia normalnie jak gdyby nic się nie zdarzyło.<br> Nie lubi ludzkiej słabości; że komuś się nie chce, jest zmęczony, nie zdążył czegoś zrobić. "Miałaś przecież tyle czasu..." Bagatelizuje, gdy ktoś z naszej rodziny kichnie, przytnie sobie palec. Nasze dzieci miały czasem do niego żal: bo ty nie wierzysz, że mogę się źle czuć. Temperatura 37,5°? Szkoda zachodu z termometrem! Nie roztkliwia