prezydentowi. <br><br>Omar żył prosto i skromnie, jak jego poddani. Nie był to jednak z jego strony akt polityczny, przemyślany gest mający na celu zdobycie poklasku czy demonstracja jakiegoś wzoru postępowania. Nie było w tym żadnej ostentacji.<br>Drogimi samochodami, które przysyłano mu w prezencie, w miarę jak rosła jego potęga i sława, obdarowywał znaczniejszych komendantów i mułłów lub po prostu tych, którzy go o to prosili. Sam jeździł konno albo na motocyklu. Swojego ogrodnika zbeształ za to, że na dziedzińcu nowego domu wypielęgnował kwiatowe rabatki i trawniki. "Po co to? Komu to potrzebne?" - krzyczał i kazał w miejsce kwiatów posadzić warzywa. Kucharzowi