wozy pancerne i czołgi i polecił zwerbować uzbecką "dziką dywizję" do najbardziej straceńczych misji. Kazał też Dostumowi zapisać się do partii, w której szybko został wyniesiony do godności członka centralnych władz.<br>Uzbeccy wojownicy, niemal co do jednego chłopscy synowie z nędznych wiosek z rodzinnych stron Dostuma, z Dżauzdżanu, byli mu ślepo oddani i gotowi uczynić dla niego wszystko. Odmienił ich los i dał nowe życie, więc do niego też w tym nowym życiu należeli. Wierzyli w każde jego słowo, każdy rozkaz. Byli żołnierzami Dostuma, a nie rządowej armii z Kabulu. Dostumowe wojsko walczyło za łupy i nie brało jeńców. Wzorem średniowiecznych