spojrzeć w samą głębię tego, co jest arcyludzkie i nieprzemijające.<br>Opowieści o patriarchach mają wszystkie charakterystyczne właściwości podań ludowych i obrazują mentalność dawnych pokoleń hebrajskich. Nietrudno wyobrazić sobie ówczesnych pasterzy, jak siedząc przy ognisku opowiadają sobie ucieszne dykteryjki i anegdoty o przodkach; jak to Abraham wyprowadził faraona w pole, jak sługa Izaaka spotkał Rebekę przy studni, jak przebiegły Jakub wyłudził od brata prawo pierworództwa, a potem Labana obrał do czysta z majątku, jak Lea i Rachela prześcigały się w rodzeniu synów.<br>Były to pogwarki ludzi prostych, nieogładzonych umysłowo, których wprawiały w zachwyt różne kruczki narodowych bohaterów. Byli wrażliwi na poetyczny urok