Helwecjusza, że pobudką wszelkiego działania jest miłość własna, a miarą wszelkich ocen interes osobisty. Z drugiej strony wszakże pozostawał w opozycji do tradycjonalizmu Louis Gabriel Ambroise de Bonalda, Joseph de Maistre'a i HuguesFélicité Robert de Lamennais'go, dla których ciągłość systemów i sposobów myślenia była jedynym kryterium prawdy w poznaniu oraz słuszności w działaniu. W ogóle, w większości wypadków wybierał rozwiązania kompromisowe.<br> Cechowała go także jako człowieka i uczonego lojalność wobec poprzedników, mistrzów i wzorów, a także tendencja do kontynuowania, aczkolwiek w sposób nie pozbawiony samodzielności myślenia, podstawowych założeń doktryny estetycznoliterackiej oraz poglądów na dzieje piśmiennictwa, reprezentowanych przez takie ówczesne autorytety, jak