Zmarszczka między brwiami kapitana pogłębiła się.<br>- Dobrym? - miejsce kpiny w jego głosie zajęła nieufność. <br>- Jedynym na tej łajbie - powiedział Diament, urażony. - A gdybyś chciał mnie wynająć tam, w dokach, byłbym najdroższy. Wszyscy tu jesteśmy "błękitni", człowieku.<br>- Jak silny będzie sztorm? <br>- Szóstka, może siódemka w skali. Cały jestem w "mrówkach". Powietrze smakuje jak żelazo. Nadchodzi od lądu. Mamy jeszcze ze dwie godziny spokoju. Potem nas dogoni i... Losie, chroń niewinnych.<br>- Ja bym uwierzył - wtrącił się sternik. - Co szkodzi?<br>Kapitan podjął decyzję. Jedyną słuszną.<br>- Trzymaj kurs - polecił, po czym zawołał do bosmana, wymieniając nazwy żagli:<br>- Ściągnąć "latawiec"! Skrócić "klingę"! Idziemy na "motylu"! Umocować