najgorszego smaku i zupełnej nieporadności technicznej. Utwór (zresztą środkowy człon trylogii) jest <orig>miszkulancją</> wątku miłosnego, problematyki społeczno-politycznej i wreszcie topornie prostackiej symboliki (kurant z międzynarodówką w Kremlu). Te wszystkie ingrediencje ma łączyć osoba Lenina. Sztuka o romansie przystojnej panny Zabielinej z marynarzem Rybakowem, o biernym oporze jej ojca; inżyniera-specjalisty od budowy elektrowni, przeciw rewolucji październikowej i o naprawie dzwonów na Kremlu - jest pomyślana jako apoteoza wodza tej rewolucji. Ktoś dowcipnie powiedział, że jest on skrzyżowaniem Woltera, Napoleona, Billy Grahama i Baden-Powella, ale przy tym wszystkim nie ma ani krzty życia, ani jednej hemoglobiny. Jego zjawienie się jest prawie