oburzenia. <br>- A jakże. I dodał stryszek nad oborą - wskazałem. - Będzie z piętnaście lat temu. <br>Kątem oka dostrzegłem, że ręką maca po drzwiach, szukając klamki, więc zablokowałem je centralnym zamkiem i ruszyłem dróżką w stronę domu. Zatrzymałem wóz niedaleko bramy. <br>Po obejściu kręcili się dwaj mężczyźni w dresach, przyglądali się nam spode łbów. Żaden z nich nie był gospodarzem. Czyżby Kulkowscy wezwali krewnych na pomoc? <br>- To chyba dla nas ten komitet powitalny - powiedziałem. - Musiał pan tu nieźle wczoraj narozrabiać. <br>Stary mierzył mężczyzn wzrokiem, kalkulował szanse. <br>- &lt;orig&gt;Jo chcioł&lt;/&gt; ino porozmawiać - ogłosił wreszcie.<br>- To rozmawiaj pan. Ale lepiej nie wysiadać z samochodu.<br>- Takiś pan