wtedy okażę Ci choć trochę uczucia... Bo jak dotąd wieje ode mnie jakiś chłód... Czemu się tak dzieje? Czy to początek końca...?<br><br>Odpowiedz...!!&lt;/&gt;<br> <br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Światełko w mroku...&lt;/&gt;<br>Niesamowite...<br><br>Kinga: Czy to nie Konrad tam stoi...?<br><br>Drgnęłam... Serce zaczęło mocniej bić... Już odkąd rozpoczęło się ogłaszanie wyników- czekałam na Niego... <br><br>Kiedy nasze spojrzenia się spotkały, jak zwykle- nieświadomie, uśmiechnęłam się... Podbiegłam i pocałowałam Go...<br><br>Spędziliśmy wspólne popołudnie...<br><br>Najmilej wspominam, kiedy ocierałam się buzią o Jego buzię... Było tak sennie, leniwie i bezpiecznie... Czas się dla nas zatrzymał... I czułam, że...<br><br>Dziękuję Mu, za dzisiejszy dzień. Za poprawę nastroju. Za uśmiech i żarty. Za... On