Sprawa dysydentów. Aktywność króla niepokoiła zarówno jego przeciwników, jak i sprzymierzeńców. Na sejmie 1766 r. Stanisław August zamierzał zaproponować kolejne reformy, przede wszystkim zniesienie &#130;liberum veto. Wcześniej jednak Prusy zażądały uchylenia cła generalnego i jednocześnie wystąpiły wraz z Rosją o równouprawnienie dysydentów, czyli protestantów i prawosławnych (por. 144).<br>Sejm sprzeciwił się projektowi królewskiemu. Nie zamierzał również przyznać równych praw różnowiercom. Pod patronatem Prus i Rosji zawiązały się wtedy dwie konfederacje: prawosławnych i kalwinistów litewskich (w Słucku) oraz protestantów (w Toruniu), domagające się przyznania im pełnych praw. Jednocześnie zawiązała się konfederacja katolicka (w Radomiu) pod przewodnictwem wrogich królowi magnatów.<br><br>Wszystkie te