radością. Historia kultury mogłaby być opisana właśnie tak: jako zbiór uzasadnień zbrodni przekonywających nas siłą rozumnej argumentacji, siłą wzniosłego ducha i siłą piękna.<br>Mordujemy się z przyjemnością. &lt;foreign lang="lat"&gt;Con amore&lt;/&gt;. Następnie z lubieżną satysfakcją przyglądamy się naszemu dziełu, by popaść w zadumę i ogłosić, że w gruncie rzeczy stała się rzecz straszna. Co natychmiast wprawia nas w dobre i wysoce moralne samopoczucie.<br>A przy tym morderstwo jest nudne. Jego źródła są znane od zarania dziejów, sposoby realizacji banalne, skutki zaś - łatwe do przewidzenia. Na zdrowy i jako tako etyczny rozum biorąc, zabójstwo, mając swe źródła - nie ma powodów. Dlatego też zbrodnia bez