kości,<br>A królewny w swych kajutach<br>Robią ciepły szal na drutach.<br>Naraz jedna z nich powiada:<br>"Ja bym była bardzo rada,<br>Gdyby postać wymarzona<br>Kapitana Palemona<br>Ukazała się w kajucie."<br>"A ja dziwne mam przeczucie -<br>Rzecze druga - że z nas jedna<br>Z tym korsarzem się pojedna<br>I zostanie pokochana<br>Przez strasznego kapitana."<br>Rzecze trzecia: "Jako żona<br>Kapitana Palemona<br>Jedna z nas królową będzie."<br>Czwarta na to: "Niech przybędzie,<br>Niech podejmie walkę z braćmi<br>I odwagą wszystkich zaćmi."<br><br>Ledwie rzekły to królewny,<br>Runął z nieba wicher gniewny.<br>Porwał liny, stargał żagle,<br>Ciemna noc zapadła nagle,<br>Skotłowały się bałwany<br>I w ten odmęt