czucia wartości, i zmierzają w tym samym kierunku: ku osobowej Wartości Chrystusa. Mniejsza o to, jakie konkretne wartości składały się, zdaniem poszczególnych autorów, na wartość osoby Chrystusa: tutaj zdania były rozbieżne, chociaż dałby się z pewnością wykryć wspólny rdzeń łączący je w pewną jedność. Najbardziej istotne wydaje się to pierwsze: subiektywne odczuwanie wartości Chrystusa. Jest to niezwykle bolesny moment XIX wieku. Ile prądów filozoficznych sprzysięgło się przeciwko niemu! A jednak wciąż daje o sobie znać. Raz zjawia się pod postacią tęsknoty za tym, co pozytywizm przekreślił, kiedy indziej w formie nadziei na powtórne wcielenie, to znów źle maskowanego buntu przeciwko bezdusznemu