u tych samych osób), czy Wojciech z Majówki przywiózł na targ cielę i czy je sprzedał.<br>Babcia już wtedy prawie nie wstawała z łóżka, które dziadek ustawiał dla niej w sadzie pod wiśnią. Lubiłam siedzieć obok na ławeczce i robić sweterki dla białej kotki. Kiedy się ją ubrało w jakieś szmatki i położyło do wózka dla lalek, leżała spokojnie na grzbiecie, z łapkami na wierzchu.<br>To był nasz świat: babki, dziadka i mój. Liczyło się tylko to, co można zobaczyć na własne oczy albo zasięgnąć o tym wiarygodnej informacji. Telewizorów jeszcze w Starachowicach nie było, w radiu słuchało się tylko Matysiaków